Surinaams eten zonder vis of vlees: het bestaat – en hoe - NRC

2022-09-18 03:57:23 By : Ms. youki liu

Vanwege het coronavirus werken onze medewerkers thuis.

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

Uit eten Amsterdam Petra Possel recenseert elke week een restaurant in en om Amsterdam. Ditmaal streek ze neer bij The Old Soul, een betaalbaar restaurantje aan de Hobbemakade met veganistische Surinaamse gerechten.

In onze zoektocht naar betaalbare eetzaken, krijgen we een tip over The Old Soul: een sympathiek restaurantje met veganistisch Surinaams eten. Het bestaat dus: Surinaams eten en toch vlees en vis weglaten. Als je naar de geschiedenis kijkt is dat trouwens helemaal niet gek, want in de koloniale tijd had de Afro-Surinaamse bevolking nauwelijks de beschikking over vlees, vis, zuivel of eieren. Maar dat was geen keuze. Op de plantages was het leven karig en in authentieke Surinaamse gerechten wordt dan ook gewerkt met wat er was: cassave, tayer, bakbanaan en bakkeljauw.

Sfeer informeel, gezellig, niet opgeprikt

Prijs 56,25 euro; twee personen voorgerechten en hoofdgerechten, één gedeeld dessert inclusief drankjes

De eigenares van The Old Soul ging vanwege medische redenen plantaardig koken en eten, maar prijst de bijvangst van die leefstijl: beter voor dierenwelzijn en milieu. Ze puzzelde lang op een uitgebreid plantaardig menu om zodoende elke dag iets anders aan te bieden; specialiteiten als heri heri, cassavesoep, sopropo, moksi quinoa, saotosoep en plantaardige varianten op pom en roti. Daarnaast is er taart en cake van het hoofdstedelijke Majesteit Taart, een Surinaamse patissier.

The Old School is een gezellige eettent en lijkt in niks op de gelikte conceptzaken die als paddenstoelen uit de grond schieten. Het voelt meteen goed. De uiterst charmante jongeman in de bediening moet duidelijk nog ervaring opdoen, daardoor krijgen we royaal de tijd om de mensen, het interieur en het menu te bekijken. Op de wanden vrolijk behang, buiten een bescheiden trottoirterras en in de kleine keuken één en al bedrijvigheid, je kunt hier ook afhalen. Dat is ook meteen de grootste bottleneck: de witte en zwarte brigade bestaat uit slechts drie mensen, sommige gasten gaat het zichtbaar niet snel genoeg, een belangrijk punt van aandacht.

Dat de gasten hier willen eten is trouwens volledig te begrijpen. Alles wordt zelfgemaakt en de gerechten zijn ingenieus. Alcohol wordt er – behalve bier – niet geschonken, we nemen een lekker pittige, virgin gembercocktail (3,50) die niet te zoet is, IJwit (4,-) en een portie Caribische dumplings (8,-), er komt alvast een simpele amuse: komkommersalade met dunne knoflookmayonaise en pimentón, lekker fris! De dumplings zijn in bara-stijl met veganistische mayonaise (zonder ei dus), een mooie, geconcentreerde tomatentapenade, zwarte komijn en weer pimentón… onalledaags en aantrekkelijk. Door sommige hoofdgerechten staat al een dikke streep wegens uitverkocht, wij kiezen voor bami met sticky tempeh met petjilsalade en pindasaus (13,50), kikkererwten met gebakken banaan, rode paprika en paarse aardappelpuree (13,50) en als ‘bijgerecht’ pita rendang (5,50).

De donker gebakken noedels met smakelijk gemarineerde en gebakken tempeh komt met een fijne salade van beetgare kousenband, taugé en dunne pindasaus. Het kraakt en smaakt, dit is echt zo’n gerecht waarvan je eeuwig door wil blijven eten. Naast de grote portie kikkererwten komt nog een grote portie aromatische rijst, een mix van wilde, witte en zilvervliesrijst, alhoewel wilde rijst natuurlijk een grassoort en geen rijstsoort is. De gebakken banaan is knapperig en zacht en zoet van binnen, heerlijk! De paarse puree was blijkbaar op, het is gebakken aardappel geworden en we constateren dat het gerecht behalve bevredigend ook héél koolhydraatrijk is.

Even uitpuffen en weer door naar de pita gevuld met ‘rendang’ van spitskool, een soort pulled cabbage, goed gekruid en met (te kort) ingelegde rode ui en komkommer en donkere sambal van ui, ketjap en peper. Het mag duidelijk zijn: het idee dat plantaardig eten vaak aan smaak ontbeert, wordt hier gelogenstraft.

Het dessert nemen we mee: een warme bolo (7,50) van kokos, cassave en rozenwater en een bolletje avocado-ijs met ook weer kokos en citrus. De aardbeien-proseccocoulis erbij had niet gehoeven, dit is al denderend genoeg.

The Old Soul moet nog even aan de logistiek werken, maar de smaken zijn rijk zonder veel en vaak naar de suiker- of zoutpot te grijpen. Surinaams, plantaardig eten heeft een gezicht gekregen!

Recensent en journalist Petra Possel test wekelijks een restaurant in en om Amsterdam.

Nieuwsbrief NRC Eten & Gezondheid

De laatste inzichten over eten, de lekkerste recepten en slimme tips om gezond te leven

Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt. U kunt ons ook anoniem een tip geven.