De Klong Luang-wedstrijd keert na twee jaar terug naar LamphunOndanks het warme weer in de oude stad Lamphun, verzamelde een grote menigte boeddhistische aanhangers zich aan de voet van de Tha Nang-brug om de jaarlijkse Klong Luang-wedstrijd (grote trom in Lanna-stijl) terug te verwelkomen na een onderbreking van twee jaar als onderdeel van de zevendaags Phra That Hariphunchai-badfestival ter gelegenheid van Visakha Bucha Day.De Klong Luang-wedstrijd (grote trom in Lanna-stijl) keerde terug naar de oude stad Lamphun om de Visakha Bucha-dag te herdenken.Tegen een achtergrond van azuurblauwe luchten en een klassieke Lanna-stijl, is een kleurrijke parade van houten karren aangepast om plaats te bieden aan gigantische trommels en jonge drummers uit verschillende tempels, zowel in Lamphun als de aangrenzende steden Chiang Mai en Lampang.Dit jaar is het aantal kanshebbers gedaald van 100 naar 30 door de onzekere omstandigheden van de Covid-19 pandemie.Het was een bekend scenario toen Rop Muang Nai Road, die langs de oevers van de Kuang-rivier loopt, veranderde in een open podium en voorbijgangers stoelen op de eerste rang grepen om naar een training te kijken en te raden wie er zou winnen.Dit lijkt echter een voorproefje van wat er de komende maanden gaat gebeuren als ons leven weer normaal wordt.Eeuwenlang werd de grote trom gebruikt in verschillende religieuze riten in Lanna-stijl, wat het Lamphun Provincial Cultural Office ertoe aanzette om in 2003 het eerste drumtoernooi te organiseren in de hoop de rijke etnische erfenis voor toekomstige generaties te behouden.Al deze eeuwenoude trommels waren gemaakt van lokaal hardhout, maar jonge dorpsbewoners leerden moderne uitvindingen toe te passen om hun ontwerpen te verfijnen voor een luidere en duurzamere echo."Tai Yong-mensen hebben klong luang gebruikt in religieuze rituelen in noordelijke stijl, zoals het wassen van Boeddha's relikwieën en het herdenken van de bouw van een nieuw ubosot of klooster tussen maart en juni. Klong luang lijkt een hart in een gemeenschap omdat mensen van alle leeftijden samenkomen en tijd samen doorbrengen", zegt Pongtep Manattrong, directeur van het Lamphun Provincial Cultural Office."Klong luang ziet eruit als een grotere versie van een hoge, smalle trommel in Thaise stijl. Elke trommel is gemaakt van een enkele boom en de kwaliteit en ontwerpen zijn nu verbeterd met behulp van wetenschappelijke kennis. Elke ronde bestaat uit vier teams, die elk op een trommel slaan op de tegelijkertijd, met een raad van getalenteerde muzikanten die bepaalt wiens trommel het hardste geluid kan produceren."Het slagvel is gemaakt van rundleer en de onderste trommel heeft de vorm van een grote luidspreker om het geluid effectiever over te brengen.Er zijn geen stokken nodig, omdat drummers in plaats daarvan hun handen in een doek wikkelen.Om nagalm te produceren, wordt een mengsel van kleefrijst, as en rijstschillen op een leren beslagkop geplaatst, met behulp van vaardigheden die van generatie op generatie zijn doorgegeven."Net als de beroemde bootraces in de provincie Phichit, was de klong luang-competitie een gebruikelijke methode voor Tai Yong-gemeenschappen om te vieren. Een soort hout en een laag plakkerige rijst, as en rijstkaf zijn essentieel voor het genereren van resonantie. Drummers doen dat niet raken een slagmankop, maar in plaats daarvan richten ze zich op de coating op het oppervlak', zegt Anusorn Wongwan, chief executive van de Provinciale Administratieve Organisatie van Lamphun.Terwijl een troep trommelaars in rijen opstond, baden gelovigen voor fortuin en voorspoed in Wat Phrathat Hariphunchai.Volgens de legende werden de relikwieën van Boeddha ontdekt onder de grond van het koninklijke paleis van koning Arthitayarat en hij schonk deze plek om in 897 een pagode te bouwen, waarmee het een van de acht oudste pagodes in de regio Lanna is.Wat Phrathat Hariphunchai was gastheer van het zevendaagse Phra That Hariphunchai-badfestival.Later, in 1443, renoveerde koning Tilokarat van Chiang Mai het in Ceylonese stijl en de stad heeft zijn traditie behouden door het Phra That Hariphunchai Bathing Festival te houden om eer te bewijzen aan Lord Buddha op de volle maan van de zesde maanmaand.Dit jaar schonk Zijne Majesteit Koning Maha Vajiralongkorn Phra Vajiraklaochaoyuhua zwemwater en offergaven zoals gouden en zilveren bomen, zijde en joss sticks, terwijl lokale dorpelingen heilig water aanboden uit verschillende buurten.Aan de andere kant reconstrueerde Kruba Srivichai Wihan Laung ter vervanging van het origineel, dat in 1915 door een storm werd beschadigd. een hybride van kunst in Lanna- en Sukhothai-stijl.Een trambel ging om aan te geven dat het tijd was om in te stappen en de volgende halte was het historische monument van de historische plek Ku Chang-Ku Ma, die op 2 km van het centrum in de Wat Kai Kaoe-gemeenschap ligt.Zo'n 1400 jaar geleden creëerde Phra Nang Chamdevi, de eerste koning van Hariphunchai, het oorlogsolifantenkerkhof om de overblijfselen van haar zwarte olifant, Phu Kham Kiew, te begraven.Volgens de folklore was het een formidabele zwarte olifant met groene slagtanden die in staat was om overal verwoesting aan te richten.Een grote klokvormige stenen stoepa werd opgericht om zijn lichaam te bedekken en het koninkrijk te beschermen.Ku Ma en Ku Kai, stoepa's die de botten van een oorlogspaard en een witte haan bevatten, bevinden zich ook op de historische plek.Het gehucht Ban Nong Nguek, op slechts 30 minuten rijden van een boneyard, is een aangename tussenstop in de wijk Pa Sang voor diegenen die geïnteresseerd zijn in ambachten.In 1999 richtten bekwame huisvrouwen de Ban Nong Nguek Handwoven Cotton Club op om een ​​collectie unieke handgemaakte producten te creëren, gemaakt van handgeweven katoen om inkomsten te genereren na het oogstseizoen.Bezoekers kunnen genieten van een tramrit om vele attracties te verkennen, zoals de 1.400 jaar oude historische plek Ku Chang-Ku Ma.Het dorp Ban Nong Nguek staat bekend om zijn unieke handgeweven katoenen textiel.Groepsleider Chuenchom Sukrongchang heeft van haar huis een leercentrum gemaakt waar bezoekers kunnen leren hoe ze stoffen kunnen verven van natuurlijke kleuren, katoendraad kunnen spinnen en textiel kunnen weven met behulp van traditionele methoden.Katoen weven werd ooit alleen gedaan voor gebruik door het gezin."We planten katoenbomen, die twee of drie jaar nodig hebben om te rijpen voordat we hun zaden voor de vezels kunnen oogsten. We gebruiken ze om onze eigen kleding te maken en de rest wordt verkocht. Onze ontwerpen zijn geïnspireerd op lokale planten en omgevingen, zoals bua khrue, khor (haak), kret tao (schildpadschubben) en yok dok (brokaat op de stof versierd met extra gouden en zilveren inslagen),' zei Chuenchom."We halen pastelkleurige kleuren uit lokale planten en bloemen, waaronder Indiase amandel voor groen, boterbloem voor oudroze, lak voor roze-paars, indigo en ebbenhout voor donkerbruin. Ik kan elke maand 10 verschillende stoffen weven voor kleding, tafelkleden , portemonnees, schoenen en woonaccessoires. De prijzen variëren afhankelijk van de maat en het ontwerp."Naast de deur groeide de ervaren ambachtsman Pairat Nanpanak op in een boerenfamilie, maar hij ging de schoenenindustrie in.Toen consumenten iets duurzamers nodig hadden dan gemakkelijk touwgaren, zag hij het potentieel voor een pantoffelbedrijf."Ik heb een kleine werkplaats in mijn huis opgezet om mijn eigen schoenen te maken van afgedankte banden en ik ontdekte dat ze nuttig en duurzaam waren voor boeren. Alle gebruikte banden worden schoongemaakt en tot zolen gevormd voordat ze met alleen knopen en nietjes," zei Pairat."Eén band kan 15-16 paar schoenen produceren. We hebben momenteel meer dan 50 ontwerpen om uit te kiezen. Prijzen beginnen bij 100 baht, met maten variërend van 38 tot 45."We gingen voor zonsondergang naar het Li-district en kwamen net op tijd aan om deel te nemen aan een processie bij kaarslicht, waarin jonge en oude dorpelingen samenkomen om te bidden en drie keer rond Wat Maha Chedi Sri Wiang Chai te marcheren.We vielen op tussen een menigte gekleed in traditionele kostuums in Pga K'nyau-stijl en voerden religieuze riten uit op elke boeddhistische heilige dag om een ​​manier van lokaal leven en hun rijke culturele erfenis te behouden.Pairat Nanpanak heeft zijn huis omgetoverd tot pantoffelfabriek.In 1953 arriveerde Kruba Chaiya Wongsa op deze locatie en ontdekte de uitwerpselen van Lord Buddha vanaf het moment dat hij werd geboren als een Bodhisattva-koe, die relikwieën werden.De toegewijden van Kruba Chaiya Wongsa en Pga K'nyau hebben 11 jaar lang een pagode in Lanna-stijl gebouwd als een toewijding aan vijf Boeddha's.Geïnspireerd door de Shwedagon-pagode in Myanmar, werd het gebouwd van lateriet in de vorm van een bel, versierd met 84.000 Boeddhabeelden en bedekt met messing en bladgoud.Een groep Karen-dorpelingen verhuisde van Chiang Mai en Mae Hong Son om hier te wonen en hun leven te wijden aan Lord Buddha als vegetariërs.Dankzij het koninklijke project leerden ze een stuwmeer aan te leggen in de buurt en de grond te verbeteren voor het planten van mango, boerenkool, longan en maïs om onder het Doi Kham-label te verkopen.Ze zijn gespecialiseerd in zilveren sieraden en handgeweven textiel en hun stad is een milieuvriendelijke toeristische bestemming geworden.We stonden vroeg in de ochtend op om deel te nemen aan de dagelijkse aalmoesceremonie van Wat Phra Bat Huay Tom.Bij de ingang van de tempel trokken alle pelgrims hun schoenen uit en liepen op blote voeten over een lang rotspad naar een preekzaal.We schonken plakkerige rijst in een rij aalmoesschalen en regelden een lange tafel met dienbladen met vegetarisch eten en drinken.Vervolgens verzamelden we ons op de grond om een ​​processie van torenhoge taiyatan-bomen te trimmen met instantnoedels, droog voedsel, boeken, hoeden, bezems en andere dagelijkse voorwerpen, die 's middags door het dorp en Maha Chedi Sri Wiang Chai zouden worden geparadeerd om te betalen eerbetoon aan de relikwieën van Boeddha.Als je verder loopt, zie je de vihara in Lanna-stijl met de voetstappen van Boeddha en een Boeddhabeeld gemaakt door Kruba Chaiya Wongsa.De muren zijn bedekt met verbazingwekkende muurschilderingen die het leven van Lord Buddha en Kruba Chaiya Wongsa weergeven, evenals de levensstijl van de Wat Phra Bat Huay Tom-gemeenschap.De overblijfselen van Kruba Chaiya Wongsa bevinden zich nog steeds in een glazen kist in een aangrenzend gebouw.Onze reis eindigde in Wat Phra Phutthabat Pha Nam, waar de overblijfselen van Kruba Apichai Khaopi in een glazen kist zijn ondergebracht.Bezoekers kunnen naar de top van de klif klimmen en hulde brengen aan relikwieën in gouden en witte pagodes en genieten van een panoramisch uitzicht op de weelderige berglandschappen van Li.De relikwieën van Boeddha zijn verankerd in Wat Maha Chedi Sri Wiang Chai.De Wat Phra Bat Huay Tom-gemeenschap is erin geslaagd haar tradities levend te houden.Wat Phra Phutthabat Pha Nam herbergt gouden en witte pagodes.Aanbidders kunnen naar de top klimmen voor een adembenemend uitzicht op weelderig groen.